«عباس هاشمی» دبیرکلانجمن صنایع لوازمخانگی ایران گفت: سیاستهای سرکوب قیمتی و قیمتهای دستوری که به تولیدکنندگان تحمیل میشود، بحرانی برای صنعتگران است و این موضوعی در حالی اتفاق می افتد که قطعات و مواد اولیه هر لحظه در حال گران شدن است. این مقام صنفی، راهکار مناسب برای مقابله با این مساله را نظارت دقیق و سیستماتیک توسط دولت بر کنترل هزینه های مواد اولیه برای ساخت ذکر کرد.
وی افزود: اغلب مواد اولیه این صنعت توسط شرکت های وابسته به دولت، ارائه و در بورس عرضه می شود. نمونه این موضوع هم دستور قیمتی اخیر است که اجازه افزایش قیمت را تا پایان اردیبهشت ۱۴۰۱ نمیدهد، در حالی که قیمت های مواد اولیه تولیدکنندگان با مکانیزم آزاد و وابسته به قیمت ارز، بهصورت روزانه در حال افزایش است.
هاشمی بر لزوم توجه به کنترل قاچاق تاکید کرد و ادامهداد: حضور ۲۰ درصد از محصولات خارجی در بازار داخلی برای رقابتی شدن فضای کسب و کار مناسب است، اما باید این میزان به صورت کنترل شده و براساس نظارتهای بالادستی انجام شود، در حالی که مساله قاچاق و مجوزدهی به ته لنجی ها تا حدودی مانع این امر می شود. وی بر آمادگی انجمن و مجموعه اعضای آن برای همکاری با موسسه مطالعات و پژوهش های بازرگانی در انجام طرح های مشترک و طراحی زیست بوم نوآوری در این صنعت، تاکید کرد.
سهم ۸۵ درصدی مواد اولیه از هزینه های تولید
«پرویز کلباسی» مدیرعامل یکی از شرکتهای تولیدکننده لوازمخانگی در ادامه این نشست اظهار داشت: حدود ۸۵ درصد هزینه های تولید در صنعت، شامل هزینه های مواد اولیه است و فقط ۱۵ درصد مربوط به هزینه نیروی کار میشود؛ بر این اساس تاثیر مواد اولیه و افزایش قیمت آنها در قیمت تمام شده محصول نهایی بسیار چشمگیر است.
وی، مساله جذب و نگهداشت نیروی متخصص را بهعنوان چالش اساسی برای این صنعت ذکر و مسائل مربوط به ضعف توانمندی فارغ التحصیلان دانشگاهی، اقتصادی نبودن تولید در کشور، دست و پاگیر بودن قوانین و سیاستهای کلان و دست اندازیهای سازمان محیط زیست در توسعه صنعت را بهعنوان سایر آسیب ها و مسائل پیش روی تولیدکنندگان صنایع کوچک صنعت لوازم خانگی عنوان کرد.
ضعف توانمندی تخصصی و فنی فارغ التحصیلان دانشگاهی
«محمدحسین تهرانچی» دیگر تولیدکننده حاضر در این نشست، ضعف توانمندی تخصصی و فنی فارغ التحصیلان دانشگاهی را بهعنوان یک چالش مهم این صنعت ذکر و به ارائه نمونه هایی از هزینه هایی که شرکت بابت عدمتوانمندی نیروهای جذب شده جدید خود داشتند اشاره کرد. وی، عدم وجود ثبات در قوانین بالادستی حوزه صنعت و بی ثباتی در قیمت های مواد اولیه را بلای جان تولید و صنعت لوازم خانگی دانست و اظهار داشت: درباره واردات مواد اولیه مساله دو نرخی بودن قیمت ارز در واردات (ارز نیمایی) و قیمتگذاری کالا با ارز دولتی بهعنوان چالش دیگر این صنعت است.
تهرانچی اظهار داشت: درگیر شدن بنگاه با مسائل اجتماعی مربوط به کارکنان، چالش دیگری این صنعت است. بهطوری که با وجود ضعف تخصصی نیروهای شرکت، نگهداشت همان نیروها هم برای شرکت کار دشواری است. وی ادامهداد: این مسائل حتی فرصت فکر کردن به نوآوری، توسعه فناوری و تحقیق و توسعه را به ما نمی دهد. فعالیت های روزمره ما بهطور دائم متمرکز به رو در رویی با قوانین و آییننامههای مختلف بالادستی و دولتی بوده است. در حالی که در همه کشورهای پیشرفته، دولت ها و سیستم های حکمرانی فقط به ریلگذاریهای کلیدی میپردازند.
این تولیدکننده و کارآفرین گفت: کمبود سرمایه در گردش نیز بهعنوان یکی از چالشهای مهم برای این صنعت به شمار می رود و بانک ها این مبالغ و سرمایه در گردش را در اختیار تولیدکنندگان قرار نمی دهند.
اهمیت دیپلماسی خارجی بر چرخه تولید و شبکهسازیهای جهانی
در ادامه این نشست، «علی محمدی» یکی دیگر از تولیدکنندگان لوازمخانگی با یادآوری اینکه شرکای تجاری خارجی ما در زمان نخستین فشار تحریم های خارجی در سال ۲۰۱۲ ایران را ترک کردند، بر اهمیت موضوع دیپلماسی خارجی بر چرخه تولید و شبکه سازی های جهانی تاکید کرد. وی با اشاره به نبود ثبات قیمت ارز در کشور، خاطرنشان کرد: برخلاف استانداردهایی که لازم است بنگاه ها حداکثر تنها تا دو ماه آینده خود مواد اولیه لازم برای تولید را تامین کنند، اما ما برای مقابله با این عدم ثبات مجبور شده ایم تا ۶ ماه آینده مواد اولیه خود را تامین کنیم که این مساله بار مالی زیادی به بنگاه وارد می کند.
لزوم ارائه مشوق های صادراتی به تولیدکنندگان
«علی نباتیپور» رئیس هیات مدیره یکی دیگر از شرکتهای تولیدی، در این نشست، ارائه مشوق های صادراتی به تولیدکنندگان را بهعنوان راهکاری کلیدی در توسعه صادرات دانست و بر آسیب های ناشی از عدم ثبت قیمتی نهاده های تولید، بر تاثیر آن بر میزان سودآوری شرکت ها که این سودآوری در برخی از بنگاه های بزرگ در این صنعت حتی به زیر پنج درصد رسیده است و در آستانه ورشکستگی هستند، تاکید کرد. وی، کم توجهی سیاستگذاران و جانبداری های یکطرفه از نیروهای کارگری را بهعنوان چالش دیگری در این صنعت عنوان کرد.
این تولیدکننده افزود: کاهش سود دهی موجب کاهش توجه و سرمایهگذاری شرکت ها در موضوعاتی از جمله برندینگ، تحقیق و توسعه و نگهداشت نیروهای انسانی متخصص شده است. وی تصریح کرد: با وضعیت موجود فقط می توان به حفظ بقا و نگهداشت وضعیت موجود فکر کرد و به هیچ وجه فرصتی برای برنامه ریزی توسعه پیدا نمی شود کرد. همچنین هزینه های بالا در حمل و نقل و انتقال محصولات نسبت به رقبا از جمله موانع صادرات محصولات این صنعت است.
پایان خبر/